Öz
This research examines the relationship between science fiction cinema and space representation, with the aim of evaluating the effects of the use of space on visual narrative through interdisciplinary relations. In this context, the study discusses the experimental environment established by cinema art for space design through science fiction cinema and is shaped around two research questions: 'the effects of space representation on visual narrative in science fiction cinema' and 'the integration of space representation in science fiction cinema into visual narrative'. The study employed a qualitative research design and addressed the research questions using Peirce's semiotic analysis model. This framework was used to analyze the spatial elements that directly or indirectly affect the visual narrative in Ridley Scott's Prometheus (2012) through the triple relationship of semiotics (representamen, object, and interpretant). The analysis indicates that the representation of space is integrated into science fiction cinema through a series of design factors, including form, color, light, material, and structure. These factors exert a significant influence on the visual narratives of science fiction cinema.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Agrest, D. I. (1993). Architecture from without. MIT Press.
- Atkin, A. (2010). Review of Peirce’s Theory of Signs. Mind, 119(475), 852-855.
- Bulu, A., & Kavut, İ. E. (2021). Research on morphogenesis effects in fictional spaces. Architecture and Life, 6(3). 831-844.
- Campbell, C., Olteanu, A., & Kull, K. (2019). Learning and knowing as semiosis: Extending the conceptual apparatus of semiotics. Sign systems studies, 47(3), 352-381.
- Cantaş, A. (2017). Semiotics analysis of dystopic films Terry Gilliam's cinema (Publication No. 471276). [Master thesis, Selçuk University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Çelik, F., Arslan, B. D., Yıldız, F., & Kalp, M. (2023). Space in the cinema: Space readings with semiological approache in The Fall movie. yedi: Journal of Art, Design & Science, 29, 67-80. https://doi.org/10.17484/yedi.1162213
- Ekinci, B. T. (2017). The semiological analysis of Star Wars: The Force Awakens (2015) movie. Journal of Erciyes Communication, 5(2), 244-260.
- Kabadayı, L. (2013). Film eleştirisi: Kuramsal çerçeve ve sinemamızdan örnek çözümlemeler. Ayrıntı Publishing.
- Kavut, İ. E. (2019). Smart technologies in fictive spaces, interior arcitecture oriented analysis of sci-fi cinema. Architecture and Life, 5(1), 123-132.
- Kavut, İ. E., & Başçı, S. (2021). Bilim kurgu sinemasında karakter-mekan tasarımının Star Wars filmleri üzerinden incelenmesi. Akademi Titiz Publishing.
- Pallasmaa, J. (2012). The existential image: Lived space in cinema and architecture. Phainomenon, 25(1), 157-174.
- Sammon, P. M. (1999). Ridley Scott: The making of his movies. Orion.
- Sanna, A. (2023). Review: Prometheus by Ridley Scott. Overtones Ege Journal of English Studies, 2, 97-100.
- Scott, R. (Director). (2012). Prometheus [Film]. 20th Century Studios; Scott Free Productions; RatPac Entertainment; Brandywine Productions.
- Tally, R. T. (2013). Spatiality. Routledge.
- Tekin, A. (2016). Analyze of design and production processes of thematic spaces that are created in science fiction movies (Publication No. 435152). [Master thesis, Hacettepe University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Topuz, Ö. (2013). The contribution of science fiction films for ideas of future architecture (Publication No. 352296). [Master thesis, Istanbul Technical University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Tuğan, N. H. (2017). The effect of cinematography in the creation of the cinematic meaning: Visual composition in Prometheus (2012-Ridley Scott). Eurasian Journal of Researches in Social and Economics, 4(11), 215-233.
- Türkmen, A., & Kavut, İ. E. (2021). Steampunk akımının sinemada mekân temsiline etkisinin “Ölümcül Makineler” filmi üzerinden incelenmesi. Tasarım Mimarlık ve Mühendislik Dergisi, 1(2), 71-87.
- Ural, A., G. & Yüksel, F. (2023). Alejandro Jodorowsky filmlerinin iç mekânlarında “ani etki” ve kavrama ulaşma süreci. Art and Interpretation, 42(1), 24-33.
- Uzun, B., & Arslan, A. A. (2023). Blade Runner (1982) filminin göstergebilimsel analizi. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 11(88), 960-967.
- Ülker, Ş. Ş. (2011). Spaces of future and temporality in the common field of architecture and cinema (Publication No. 304774). [Master thesis, Mimar Sinan Fine Arts University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Von Meiss, P. (1990). Elements of architecture: From form to place. Taylor & Francis.
Öz
Bilim kurgu sineması ile mekân temsili arasında iletişim kuran bu araştırma, mekân kullanımının görsel anlatı üzerindeki etkilerini disiplinler arası ilişkiler üzerinden değerlendirmeyi amaçlamıştır. Bu bağlamda sinema sanatının mekân tasarımı için kurduğu deneysel ortamı bilim kurgu sineması üzerinden tartışan araştırma; ‘bilim kurgu sinemasında mekân temsilinin görsel anlatı üzerindeki etkileri’ ve ‘bilim kurgu sinemasında mekân temsilinin görsel anlatıya entegrasyonu’ olmak üzere iki araştırma sorusu etrafında şekillenmiştir. Nitel araştırma deseni ile gerçekleştirilen çalışma kapsamında araştırma sorularına yanıt aramak için Peirce'ın semiyotik analiz modeli tercih edilmiştir. Bu çerçevede Ridley Scott’ın Prometheus (2012) adlı yapımında görsel anlatıya doğrudan ya da dolaylı olarak etki eden mekânsal unsurlar, semiyotiğin üçlü ilişkisi (gösteren, gösterilen ve yorumlayan) üzerinden çözümlenmiştir. Gerçekleştirilen analiz sonucunda mekân temsilinin, bilim kurgu sinemasına biçim, renk, ışık, doku, malzeme ve strüktür gibi bir dizi tasarım faktörü aracılığıyla entegre edildiğini ve bu faktörlerin bilim kurgu sinemasının görsel anlatıları üzerinde güçlü bir etkiye sahip olduğunu çıkarsamak mümkündür.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Agrest, D. I. (1993). Architecture from without. MIT Press.
- Atkin, A. (2010). Review of Peirce’s Theory of Signs. Mind, 119(475), 852-855.
- Bulu, A., & Kavut, İ. E. (2021). Research on morphogenesis effects in fictional spaces. Architecture and Life, 6(3). 831-844.
- Campbell, C., Olteanu, A., & Kull, K. (2019). Learning and knowing as semiosis: Extending the conceptual apparatus of semiotics. Sign systems studies, 47(3), 352-381.
- Cantaş, A. (2017). Semiotics analysis of dystopic films Terry Gilliam's cinema (Publication No. 471276). [Master thesis, Selçuk University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Çelik, F., Arslan, B. D., Yıldız, F., & Kalp, M. (2023). Space in the cinema: Space readings with semiological approache in The Fall movie. yedi: Journal of Art, Design & Science, 29, 67-80. https://doi.org/10.17484/yedi.1162213
- Ekinci, B. T. (2017). The semiological analysis of Star Wars: The Force Awakens (2015) movie. Journal of Erciyes Communication, 5(2), 244-260.
- Kabadayı, L. (2013). Film eleştirisi: Kuramsal çerçeve ve sinemamızdan örnek çözümlemeler. Ayrıntı Publishing.
- Kavut, İ. E. (2019). Smart technologies in fictive spaces, interior arcitecture oriented analysis of sci-fi cinema. Architecture and Life, 5(1), 123-132.
- Kavut, İ. E., & Başçı, S. (2021). Bilim kurgu sinemasında karakter-mekan tasarımının Star Wars filmleri üzerinden incelenmesi. Akademi Titiz Publishing.
- Pallasmaa, J. (2012). The existential image: Lived space in cinema and architecture. Phainomenon, 25(1), 157-174.
- Sammon, P. M. (1999). Ridley Scott: The making of his movies. Orion.
- Sanna, A. (2023). Review: Prometheus by Ridley Scott. Overtones Ege Journal of English Studies, 2, 97-100.
- Scott, R. (Director). (2012). Prometheus [Film]. 20th Century Studios; Scott Free Productions; RatPac Entertainment; Brandywine Productions.
- Tally, R. T. (2013). Spatiality. Routledge.
- Tekin, A. (2016). Analyze of design and production processes of thematic spaces that are created in science fiction movies (Publication No. 435152). [Master thesis, Hacettepe University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Topuz, Ö. (2013). The contribution of science fiction films for ideas of future architecture (Publication No. 352296). [Master thesis, Istanbul Technical University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Tuğan, N. H. (2017). The effect of cinematography in the creation of the cinematic meaning: Visual composition in Prometheus (2012-Ridley Scott). Eurasian Journal of Researches in Social and Economics, 4(11), 215-233.
- Türkmen, A., & Kavut, İ. E. (2021). Steampunk akımının sinemada mekân temsiline etkisinin “Ölümcül Makineler” filmi üzerinden incelenmesi. Tasarım Mimarlık ve Mühendislik Dergisi, 1(2), 71-87.
- Ural, A., G. & Yüksel, F. (2023). Alejandro Jodorowsky filmlerinin iç mekânlarında “ani etki” ve kavrama ulaşma süreci. Art and Interpretation, 42(1), 24-33.
- Uzun, B., & Arslan, A. A. (2023). Blade Runner (1982) filminin göstergebilimsel analizi. Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, 11(88), 960-967.
- Ülker, Ş. Ş. (2011). Spaces of future and temporality in the common field of architecture and cinema (Publication No. 304774). [Master thesis, Mimar Sinan Fine Arts University]. Türkiye Council of Higher Education Thesis Center.
- Von Meiss, P. (1990). Elements of architecture: From form to place. Taylor & Francis.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | İç Mimarlık |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 21 Mayıs 2024 |
| Kabul Tarihi | 3 Temmuz 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024Cilt: 7 Sayı: 1-2 |
