Öz
Moda sergi ve müzeleri; kültürel, sanatsal mirasın korunması, estetik ve sanatsal değerlere duyarlılığın
artması, bir devrin beğenisini yansıtması, dönemin tarz ve üsluplarını ifade etmesi, toplum yaşamına sosyal,
kültürel, ekonomik boyutlarıyla ayna tutması, araştırma olanaklarıyla, barındırdığı kültürel değerlerle bilgi
merkezleri olması açısından önemlidir. Türkiye’de ise zengin Anadolu ve Osmanlı coğrafyasının dokuma,
tekstil, giysi ve aksesuar kültürünü sergileyen kapsamlı çağdaş bir moda müzesinden henüz bahsetmek
mümkün değildir. Var olan giysi ve aksesuar sergileri daha çok etnografya, arkeoloji, tarih, kültür, kent
müzeleri kapsamında yer almaktadır. Çalışmada, Türkiye coğrafyasında henüz çağın ruhunu yansıtan
modern müzecilik çerçevesinde kurgulanmış sürekli moda sergilerinin ve moda müzesinin olmaması
dolayısıyla konuya dikkat çekilmek, dünyada moda müzelerinin sayılarının ve öneminin gittikçe artmasına
istinaden konuya farkındalık oluşturmak istenmiştir. Bu kapsamda, zengin dokuma ve tekstil ülkesi olan
Türkiye’de daha çok etnografya ve kültür müzeleri kapsamında yer alan giysi-tekstil sergilerine genel bir
çerçeve çizmek, geçici sergilerle teşhir edilen moda sergilerini irdelemek, mevcut durum tespiti yapmak,
içeriklerine göre sınıflamak ve tanımlamak amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aktulum, K. (2020). Moda ve Metinlerarasılık, Alexander Mcqueen ve Üstgiysisellik. Çizgi Kitabevi, 52.
- Altay, F. (1979). Kaftanlar. Topkapı Sarayı Müzesi: 3. İstanbul: Yapı ve Kredi Bankası Kültür ve Sanat Hizmetlerinden, 6, 54.
- Arseven, C. E. (1983). Sanat Ansiklopedisi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
- Atasoy, N. (2004). Osmanlı İpekli Kumaşları. H. İnalcık, ve G. Renda. (Editörler). Osmanlı Uygarlığı: Cilt 2, Ankara: TC. Kültür ve Turizm Bakanlığı, 761,786.
- Aykut, Z. (2021). Çağdaş Müze Sergileme Mekanları & Etkileşimli Sergi Teknolojileri ve Bu Teknolojilerin Mekandaki Görünürlüğünün Tasarımı. Sergileme Tasarımı Bilim Merkezleri ve Müzeler için Bir Kılavuz. İstanbul: Çizgi Yayınevi, 14.
- Aysal, N. (2011). “Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Giyim ve Kuşamda Çağdaşlaşma Hareketleri”, ÇTTAD, (Bahar X-22): 3-32.
- Nalcıoğlu, Z.F.B. (2023). “Müzeler Değişiyor: Müzecilikte Yeni Yaklaşımlar’’, Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, (10-29), 206-217.
- Baudot, F.(2001). Modanın Yüzyılı. (çev. N. Akatlı). İstanbul: Güncel Yayıncılık, 18. Busch, O. V. (2017). Moda Praksisi. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
- Clark, J.and de la Haye A. (2014). Exhibiting Fashion: Before and After 1971, Yale University Press.
- Davis, F. (1997). Moda, Kültür ve Kimlik. (çev. Ö. Arıkan). İstanbul: YKY, 146.
- Erbay, M. (2011). Müzelerde Sergileme ve Sunum Tekniklerinin Planlanması. İstanbul: Beta Yayınları, 63-81.
- Ergeç, R. (2016). Gaziantep Üniversitesi Gaziantep Kültür Tarihi Müzesi. F. Erbay ve M. Erbay (Editörler). Üniversite Müzeleri. İstanbul: Mimarlık Vakfı İktisadi İşletmesi.
- Fogg, M. (2014). Modanın Tüm Öyküsü. İstanbul: Hayalperest Yayınevi, 14.
- Gerçek, F. (1999). Türk Müzeciliği. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı, 348-349.
- Günay, A. (2012). “Giyside Sanatsal Yaklaşım”, 1. Uluslararası Moda ve Tekstil Tasarımı Sempozyumu, Akdeniz Üniversitesi G.S.F. Moda ve Tekstil Tasarımı Bölümü, 08-10 Ekim 2012, 51.
- Gürtuna, S. (1997). “Osmanlı Kadın Giysisi”, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 95-96.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Güzel Sanatlar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Aralık 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Sayı: 32 |