Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri

Emriye Çınar; Behcet Dündar; Ebru Şahin

Araştırma Makalesi

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 17 - 23, 15.06.2020

Emriye Çınar Behcet Dündar Ebru Şahin

Öz

Kaynakça

[1] Kılıçoğlu, C., Cam atıklarının betonda agrega ve çimento yerine kullanımı, Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun, 2013.
[2] Liu, M., Incorporating ground glass in self-compacting concrete, Construction and Building Materials, 2011, 25, 919-925.
[3] Özkan, Ö., Atık cam ve yüksek fırın cürufu katkılı harçların özellikleri, Gazi Üniv. Müh. Mim. Fak. Der. 2007, 22(1), 87-94.
[4] Baradan B., İnşaat Mühendisleri İçin Malzeme Bilgisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Basım Ünitesi, Yayın No: 307, İzmir, 2003.
[5] Shao,Y., Lefort, T., Moras, S., and Rodriguez, D., Studies on concrete containing ground waste glass, Cement and Concrete Research, 2000, 30(1), 91–100.
[6] Topçu, İ.B., Demirel, O.E., Uygunoğlu, T., Polipropilen Lif Katkılı Harçların Fiziksel ve Mekanik Özelikleri. Polipropilen Lif Katkılı Harçların Fiziksel ve Mekanik Özelikleri. Politeknik Dergisi, 2017, 20 (1), 91-96.
[7] Açıkgenç, M., Arazsu, U., Alyamaç, K.E., Farklı Karışım Oranlarına Sahip Polipropilen Lifli Betonların Dayanım Ve Durabilite Özellikleri. Uluslararası Teknolojik Bilimler Dergisi, 2012, 4 (3), 41-54.
[8] Bekaert, Duomix Hakkında Genel Bilgiler Kılavuzu. Bekaert, Belgium, 1998.
[9] TS EN 197-1, Cement- Stage 1: General cements – component, TSE, Ankara Turkey. using the orthogonal design method, Constr. Build. Mater. 31, 289–293, 2012.
[10] Akkaş, A., Alpaslan, L., Arabacı, S , Başyiğit, C., Polipropilen Lif Katkılı Yarı Hafif Betonların Basınç Dayanımı Özellikleri. Uluslararası Teknolojik Bilimler Dergisi, 2010, 2 (1), 9-14.
[11] TS EN 13369, Ön dökümlü beton mamuller – Genel kurallar TSE, Ankara Türkiye, 2018.
[12] TS EN 1015-3, Kagir harcı-Deney metotları- Bölüm 3: Taze harç kıvamının tayini TSE, Ankara Türkiye, 2000.
[13] TS EN 1170-6, Ön yapımlı beton mamuller-Cam elyaf takviyeli çimento (ctc) deney metodu-Bölüm 6: Suya daldırma yoluyla su emmeve kuru yoğunluk tayini TSE, Ankara Türkiye, 1999.
[14] TS EN 12390-4, Beton basınç dayanımının ölçülmesinde kullanılan basınç deney makinelerinin performans özellikleri-Bölüm 4: Basınç dayanımı-Deney makinelerinin özellikleri TSE, Ankara Türkiye, 2002.
[15] TS EN 196-1, Çimento deney metotları – Bölüm 1: Dayanım tayini TSE, Ankara Türkiye, 2016.

Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 17 - 23, 15.06.2020

Emriye Çınar Behcet Dündar Ebru Şahin

Öz

Bu çalışmada, öğütülmüş atık cam tozu ve polipropilen lif kullanımının çimento esaslı harçlarda taze, fiziksel ve mekanik özelliklerine etkisi araştırılmıştır. Harçların yapımında agrega olarak kırma kum, bağlayıcı olarak CEM I 42,5 R Portland Çimentosu kullanılmıştır. Harçlarda su/bağlayıcı oranı 0.5 olarak sabit tutulmuştur. Mineral katkı olarak kullanılan öğütülmüş atık cam tozu, çimento ile ağırlıkça %0, %10, %20 ve %30 oranlarında ikame yapılarak kullanılırken, polipropilen lif hacimce %0, %0.1, %0.3 ve %0.5 oranlarında ikame edilmiştir. Üretilen harç numuneleri 7. günde eğilme ve basınç deneylerine tabi tutulmuştur. Kür havuzunda 28. gününü tamamlayan numunelere su emme yüzdesi, porozite yüzdesi ve birim hacim ağırlık deneyleri yapılarak fiziksel özellikleri; eğilme ve basınç deneyleri yapılarak mekanik özellikleri belirlenmiştir. Atık cam tozu oranının artmasıyla birlikte yayılma değerlerinde artış gözlenirken, lif oranının artmasıyla birlikte yayılma değerlerinde azalma gözlemlenmiştir. Öğütülmüş cam tozu oranının artmasıyla birlikte eğilme dayanımında artış, basınç dayanımın azalma gerçekleşmiştir. Lif içeriğinin artmasıyla birlikte eğilme ve basınç dayanımlarında artış görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Lifli Harç, Atık Cam Tozu, Polipropilen lif

Kaynakça

[1] Kılıçoğlu, C., Cam atıklarının betonda agrega ve çimento yerine kullanımı, Doktora Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun, 2013.
[2] Liu, M., Incorporating ground glass in self-compacting concrete, Construction and Building Materials, 2011, 25, 919-925.
[3] Özkan, Ö., Atık cam ve yüksek fırın cürufu katkılı harçların özellikleri, Gazi Üniv. Müh. Mim. Fak. Der. 2007, 22(1), 87-94.
[4] Baradan B., İnşaat Mühendisleri İçin Malzeme Bilgisi, Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Basım Ünitesi, Yayın No: 307, İzmir, 2003.
[5] Shao,Y., Lefort, T., Moras, S., and Rodriguez, D., Studies on concrete containing ground waste glass, Cement and Concrete Research, 2000, 30(1), 91–100.
[6] Topçu, İ.B., Demirel, O.E., Uygunoğlu, T., Polipropilen Lif Katkılı Harçların Fiziksel ve Mekanik Özelikleri. Polipropilen Lif Katkılı Harçların Fiziksel ve Mekanik Özelikleri. Politeknik Dergisi, 2017, 20 (1), 91-96.
[7] Açıkgenç, M., Arazsu, U., Alyamaç, K.E., Farklı Karışım Oranlarına Sahip Polipropilen Lifli Betonların Dayanım Ve Durabilite Özellikleri. Uluslararası Teknolojik Bilimler Dergisi, 2012, 4 (3), 41-54.
[8] Bekaert, Duomix Hakkında Genel Bilgiler Kılavuzu. Bekaert, Belgium, 1998.
[9] TS EN 197-1, Cement- Stage 1: General cements – component, TSE, Ankara Turkey. using the orthogonal design method, Constr. Build. Mater. 31, 289–293, 2012.
[10] Akkaş, A., Alpaslan, L., Arabacı, S , Başyiğit, C., Polipropilen Lif Katkılı Yarı Hafif Betonların Basınç Dayanımı Özellikleri. Uluslararası Teknolojik Bilimler Dergisi, 2010, 2 (1), 9-14.
[11] TS EN 13369, Ön dökümlü beton mamuller – Genel kurallar TSE, Ankara Türkiye, 2018.
[12] TS EN 1015-3, Kagir harcı-Deney metotları- Bölüm 3: Taze harç kıvamının tayini TSE, Ankara Türkiye, 2000.
[13] TS EN 1170-6, Ön yapımlı beton mamuller-Cam elyaf takviyeli çimento (ctc) deney metodu-Bölüm 6: Suya daldırma yoluyla su emmeve kuru yoğunluk tayini TSE, Ankara Türkiye, 1999.
[14] TS EN 12390-4, Beton basınç dayanımının ölçülmesinde kullanılan basınç deney makinelerinin performans özellikleri-Bölüm 4: Basınç dayanımı-Deney makinelerinin özellikleri TSE, Ankara Türkiye, 2002.
[15] TS EN 196-1, Çimento deney metotları – Bölüm 1: Dayanım tayini TSE, Ankara Türkiye, 2016.

Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	İnşaat Mühendisliği
Bölüm	Araştırma Makaleleri (RESEARCH ARTICLES)
Yazarlar	Emriye Çınar Behcet Dündar Ebru Şahin
Yayımlanma Tarihi	15 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi	10 Aralık 2019
Kabul Tarihi	6 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA	Çınar, E., Dündar, B., & Şahin, E. (2020). Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(1), 17-23.
AMA	Çınar E, Dündar B, Şahin E. Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri. OKÜ Fen Bil. Ens. Dergisi ((OKU Journal of Nat. & App. Sci). Haziran 2020;3(1):17-23.
Chicago	Çınar, Emriye, Behcet Dündar, ve Ebru Şahin. “Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel Ve Mekanik Özellikleri”. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3, sy. 1 (Haziran 2020): 17-23.
EndNote	Çınar E, Dündar B, Şahin E (01 Haziran 2020) Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3 1 17–23.
IEEE	E. Çınar, B. Dündar, ve E. Şahin, “Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri”, OKÜ Fen Bil. Ens. Dergisi ((OKU Journal of Nat. & App. Sci), c. 3, sy. 1, ss. 17–23, 2020.
ISNAD	Çınar, Emriye vd. “Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel Ve Mekanik Özellikleri”. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi 3/1 (Haziran 2020), 17-23.
JAMA	Çınar E, Dündar B, Şahin E. Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri. OKÜ Fen Bil. Ens. Dergisi ((OKU Journal of Nat. & App. Sci). 2020;3:17–23.
MLA	Çınar, Emriye vd. “Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel Ve Mekanik Özellikleri”. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 3, sy. 1, 2020, ss. 17-23.
Vancouver	Çınar E, Dündar B, Şahin E. Cam Tozu Katkılı Lifli Harçların Fiziksel ve Mekanik Özellikleri. OKÜ Fen Bil. Ens. Dergisi ((OKU Journal of Nat. & App. Sci). 2020;3(1):17-23.